Evimizin günlük telaşesi içinde sesiz bir sanduka.İçine bakma görevi bana ait.Gözlerim süzmekte içindeki yabancıları.Ve biri karaya çalan rengiyle orda.Gökte bir yıldız düşerken muradını kestirebilen bir kavrayış acelesi ile üstüne atlayış...Ve pullar ;ezel kadar eski, ebed kadar yeni pullar... Aklımda Necip Fazıl'ın "O"nun on pulunu bekleye dursun on kul ,Bir kişiye tam dokuz, dokuz kişiye bir pul!..." tesbiti...Ve gökyüzüne baktığımda düşen bir yıldız.
Kısacası ben sevdim , eller baksın.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder